Dinsdag 31 maart 2015 Delhi

Na een ontbijtje op de kamer voor 90 rupee, vertrekken we om half 9 met de bus. Is groter dan de vorige, maar niet zo.n mega grote. Iedereen kan wel bij het raam zitten en dan nog voldoende wisselen ook. De namen van de groep Johan en Wieke, Esther en Sandy, Ine, Dennis. De gids heet Makrinda en is van de eennahoogste kaste. . In de bus krijg ik van hem een happy birthday kaart. Onderweg zien we veel kamelen en ezels. De tempels hier hebben allemaal een hoge toren. (Varna stijl o.i.d.) Hier is het rijst allemaal klaar om geoogst te worden. Daar is men dan ook druk mee bezig. De tuk tuk zijn hier weer anders. Iedere regio heeft zo zijn eigen kleuren en stijl. Hier veel zilverkleurige staven erin. Langs de weg veel pelgrims met rode vlaggen. Vragen iets voor het huidige leven. Heeft niets te maken met het leven wat daarna nog komt. Ze lopen 1 tot soms 4 dagen naar een bepaalde tempel. Ze lopen in groepen. Vaak 2 voorop met vlaggen, dan even niets, dan een grotere groep met vlaggen, dan wer even niets, dan vrouwen soms met vlaggen, soms ook een kar(versierd) met kinderen en/of mannen en vrouwen die uitrusten, dan weer even niets, een voedselwagen, dan vaak weer twee mannen met vlaggen. Onderweg zijn er overal pleisterplaatsen ingericht. De pelgrims kunnen hier gratis eten en slapen. We zien echt heel veel groepen. De meesten zwaaien enthousiast. Dat doen trouwens heel veel mensen in de dorpjes, waar we doorheen rijden. Dan ineens een dorpje waar ze allemaal .... gekleurde poten verkopen. Ieder dorpje heeft blijkbaar zijn specialiteit en dat wordt dan in wel 20 of meer kraampjes aangeboden, naast elkaar. Koeien lopen midden op de weg, of liggen miden op de weg. Meestal sjokken ze in een gestaag tempo, zonder zich ook maar iets van het lawaaierige verkeer aan te trekken. Soms zoeken ze eten in de bergen afval langs de weg. Dan komen we langs een grote kudde koeien die door een aantal mannen wordt begeleid. Fotostop. Even later fotostop bij het rijst oogsten. Koffiebreak in een groot "restaurant langs de snelweg. Alleen toeristen (westerse). De koffie is hier 100 rupee! 3x zoveel dan ik tot nu toe betaald heb. ook de lunch is in een soortgelijk verblijf. toost met koffie is hier al bijna 300 rupee. Volgens de gids kan dit niet anders. Satish, van de vorige groep ging wel met ons naar meer lokale plekjes in dorpjes. Dat is deze gids echt niet van plan. Zal wel met zijn kaste afkomst te maken hebben. We komen langs veel steenfabrieken, zigeunerkampen. Om half 6 in het hotel in Shekhawati. En die is toch mooi. We zijn er allemaal helemaal stil van. Het is een oud herenhuis(paleisje/kasteeltje) Havali genaamd. Prachtig beschilderd. Alles ziet er zeer fraai uit. Ook onze kamers. We worden ontvangen met een bloemnekrans. om 6 uur is er een poppenvoorstelling. Grappig. Daarna lopen we samen het stadje in om het een beetje te verkennen. Op de markt drinken we thee. Om 8 uur eten we samen in het hotel. We zitten nog lang na, gezellig kletsend. ook erg gelachen. Voor 350 rupee. Voor de fooienpot moeten we 60 euro neer tellen. Dat vinden we wel wat veel. Echter daar zit het tipgeld voor de beide chauffeurs al bij in..... Wifi werkt...alleen in de lobby.